Opsplitsing van een perceel in één bebouwde en één onbebouwde kavel opnieuw vergunningsplichtig

Tot 31 december 2017 had je voor de opsplitsing van een perceel in één bebouwde en één onbebouwde kavel een verkavelingsvergunning nodig. Aangezien dit een grote administratieve rompslomp met zich meebracht, besliste de wetgever dat er vanaf 1 januari 2018 geen omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden meer moest worden aangevraagd als er na de splitsing maar één kavel onbebouwd bleef. Op die manier moest er geen omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden aangevraagd worden indien men bvb een achterliggend stuk tuin als bouwgrond wenste te verkopen en dit afsplitste van het perceel waarop de woning stond.

Het Grondwettelijk Hof besliste in haar arrest van 23 mei 2019 evenwel om deze nieuwe regeling te vernietigen. Zij motiveerde haar beslissing als volgt:

“De bestreden bepaling heeft tot gevolg dat een “omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden” niet langer verplicht is voor de opsplitsing van een perceel in één bebouwde en één onbebouwde kavel. Hierdoor wordt het mogelijk om, zonder beperking qua omvang van de percelen of het aantal ervan, de vergunningsplicht en al de daaruit volgende waarborgen voor het leefmilieu en de goede ruimtelijke ordening, te vermijden door wat in werkelijkheid een grote verkaveling is, op kunstmatige wijze te faseren.

Bijgevolg worden de omwonende van dergelijke percelen geconfronteerd met een aanzienlijke achteruitgang van het door de vroegere wetgeving geboden beschermingsniveau, die niet kan worden verantwoord door de aan de bestreden bepaling ten grondslag liggende doelstelling van administratieve vereenvoudiging.”

Het vernietigingsarrest van het Grondwettelijk Hof heeft terugwerkende kracht. Dit betekent dat alle gronden, die sinds 1 januari 2018 werden verdeeld in één bebouwde en één onbebouwde kavel zonder hiervoor een omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden aan te vragen of te verkrijgen, moeten worden herbekeken en dat er mogelijks een regularisatievergunning zal moeten worden aangevraagd. Het is maar de vraag wie voor de bijhorende kosten moet instaan in dergelijke situatie.